Yaşa Mustafa Kemal Paşa

Borcumuz ödenmez sana hiç Paşam,
Ulusuna verdin yeni bir yaşam.
Ülkünü taşıyan istiyor coşam;
Sevgimiz sel gibi gitmiyor boşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Gençlikle güçlüyüz saygılar size,
Kalbimizde sevgin sığmıyor söze.
Baskı da yapsalar gelmeyiz dize;
Adını yazarız dağlara, taşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Seversin köylüyü, emekçiyi sen,
Askeri, polisi, Türk bekçiyi sen.
Bizler uyumayız, rahat uyu sen;
Koruruz vatanı verip baş başa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Emperyalist güce muhtaç değiliz,
Sultanlar elinde kırbaç değiliz.
Onuru koruruz, hiç aç değiliz;
Değişmeyiz seni ekmeğe, aşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Bilimde, sanatta, sporda, fende,
Yolunu izleyip oluruz önde.
Fikrin aydınlatır her kara günde;
Bırakmayız yurdu kurtlara, kuşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Kemalist fikrinin taraftarları,
Sevginle inletir tüm alanları.
Biz senden öğrendik namusu, arı;
Adını yürekte yazdık en başa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Edirne Ardahan arası bizim,
Nerde adın varsa orası bizim.
Denizler bizimdir, karası bizim;
Yolunda yürürüz hep koşa koşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Yediden yetmişe çıkmışız yola,
Kadınlar, erkekler girip kol kola.
Yolunda yürürken vermeyiz mola;
Nevzatlar, Kemaller sevginle coşa,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa…

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Biz Mevsimi Başladı

Bahar yine gelecek, utansın güz mevsimi,
Umutlar yeşerecek, başladı ‘Biz Mevsimi’;
Şiir söyle inatla, Nazım Hikmet’ten olsun,
Hak, hukuk, adaleti sağlasın söz mevsimi.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Kibir Arayanlara

Acaba nereye saklandı kibir,
O yana bir bakın belki ordadır.
Toprağın altında yutmadan kabir,
Bu yana bir bakın belki ordadır.

Kibir kaybolmuştu en son vartada,
Yar olmaz inşallah yandaşa, yada.
Ben gidersem devlet kalmaz ortada,
Diyene bir bakın belki ordadır.

Saraylar, uçaklar bu kibrin nesi?
Akıl vereninin var mıdır fesi?
Kavun, karpuz değil ejder meyvesi,
Yiyene bir bakın belki ordadır.

Şöhreti dünyayı sarıp kaplarken,
Ayağı mı kaydı gezip, hoplarken?
Yoksullar çöplükten ekmek toplarken,
Doyana bir bakın belki ordadır.

Kibir belli olur haddini aşsa,
Her sözü makbuldür bir yere başsa.
Atatürk, İnönü iki ayyaşsa,
Sayana bir bakın belki ordadır.

Rabia mı acep kibrin bacısı?
İhvan gücü müdür Türk’e öcüsü?
Mehmetçik ölürken Arap acısı,
Duyana bir bakın belki ordadır.

Emperyalist midir savaş çıkaran?
Yoksa mazlum mudur yanıp yakaran?
Eğer ki kibirle uzaksa aran,
Kıyana bir bakın belki ordadır.

Kibir aranırken düşerse gözden,
Kendine güveni koparır özden.
İş kötü gidince verdiği sözden,
Cayana bir bakın belki ordadır.

Kibir söz anlar mı ozan taşından?
Yoksa aşkın mıdır işi başından?
Komisyon alır mı devlet işinden?
Soyana bir bakın belki ordadır.

Kibir bizi adam yerine koymaz,
Kamil’i, Kemal’i, Arif’i saymaz.
Kibir çirkin durur, Nevzat’a uymaz,
Uyana bir bakın belki ordadır.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Barış Günü Kutlu Olsun

Emperyalist ülke savaşı ister,
Halkta buna karşı duruş olmalı.
Silah tüccarına tavrını göster,
Zalimi yadsıyan görüş olmalı.

Zorunlu değilse bir ülke için,
‘Savaş cinayettir’, barışı seçin.
Atatürk bu sözü söyledi niçin,
Yurtta ve dünyada barış olmalı.

Kimse dinle, ırkla kinler gütmesin,
Barış çığlıkları boşa gitmesin.
Güçlüler güçsüzü geri itmesin,
İnsanı sevgiyle sarış olmalı.

Yurttaşın kanını dökenler sussun,
Mazlumun başına çökenler sussun.
Nefret tohumları ekenler sussun,
Sevmede sonsuz bir yarış olmalı.

Doysun yeter artık hakkı alanlar,
Hesabını versin emek çalanlar.
Muktedir dilinde varsa yalanlar,
Övgüden daha çok yeriş olmalı.

Savaş isteyenler kessin demeci,
Herkes kan dökeni görsün umacı.
Gerçek barış isteyenin amacı,
Gerçeği ortaya seriş olmalı.

Savaşın aracı olmuştur terör,
Kazancı bu yolda bulmuştur terör.
Halkın güvenini silmiştir terör,
Terörsüz amaca eriş olmalı.

Herkese ulaşsın yazanın sesi,
Kesilsin barışı bozanın sesi.
Daha gür çıkmalı ozanın sesi,
Nevzat’tan Kemal’e varış olmalı.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat